Jul 25, 2017 at 6:41 PM EDT. The Immigration Reform and Control Act of 1986 was signed into law by Ronald Reagan and allowed illegal immigrants who entered the U.S. before 1982 to be legalized According to Piketty, the post-World War II middle class was created by two major things: the destruction of European inherited wealth during the war and higher taxes on the rich, most of which Excerpted from "The American President: From Teddy Roosevelt to Bill Clinton". No one had ever entered the White House so grossly ill informed. At presidential news conferences, especially in his (Elza) imię żony Aragona: Aldona: imię żony Konrada Wallenroda: Mona: imię żony Francesca Giocondo: Jagna: imię drugiej żony Boryny: Sati: imię żony boga Śiwy: Kinga: imię żony Bolesława Wstydliwego: Nancy: imię żony Ronalda Reagana: JÓZEFINA: imię żony Napoleona I The “Reagan Doctrine” was used to characterize the Reagan administration’s (1981-1988) policy of supporting anti-Communist insurgents wherever they might be. In his 1985 State of the Union address, President Ronald Reagan called upon Congress and the American people to stand up to the Soviet Union, what he had previously called the Published on April 13, 2021 03:43PM EDT. From left: Ronald Reagan with daughter Patti, son Ron and wife Nancy Reagan in 1963. Photo: Snap/Shutterstock. The love story of Nancy and Ronald Reagan is eabwvQ. Nancy Reagan - od aktorki do żony prezydenta. Jak stała się kobietą, bez której Ronald Reagan nie osiągnąłby sukcesu w polityce? „Na nowo stworzyła definicję pierwszej damy” - powiedział prezydent Barack Obama. Stylowa i piękna Nancy zawsze była przy Ronaldzie. Nawet po śmierci męża stała na straży jego dobrego imienia. Dzisiaj mija 6. rocznica śmierci Nancy Reagan. Jakie tajemnice skrywał ich związek? Małgorzata Pieńkowska w pięknych słowach o córce. Wzruszyła się przed kamerą... Kim była Nancy Reagan? Bez niej nie byłoby prezydenta USA Dzięki jej wsparciu i poświęceniu Ronald Reagan zrealizował swoje polityczne ambicje. Przeszła do historii jako jedna z najbardziej stylowych pierwszych dam, regularnie wybierana przez Amerykanów do pierwszej dziesiątki w rankingu „najbardziej podziwianych kobiet”. „Zawsze elegancka, wyznaczyła nowy kanon zachowania dla kolejnych pierwszych dam w Białym Domu”, chwalił ją Barack Obama. Podczas wyjątkowych przyjęć, które organizowała, śpiewał dla niej Frank Sinatra, a ona tańczyła z księżną Dianą i Johnem Travoltą. O śmierci Nancy Reagan w 2016 roku poinformowała media jej rzeczniczka. Przyczyną zgonu była niewydolność serca. „Pani Reagan odeszła w swoim domu w Los Angeles. Spokojnie, w czasie snu. Spocznie obok męża, w rodzinnym grobowcu w Bibliotece Prezydenckiej imienia Ronalda Reagana”, pisała Joanne Drake. Wśród tysięcy pożegnalnych listów najbardziej wzruszające były te od najbliższych Nancy osób. „Jestem bardzo zasmucony wiadomością o śmierci mojej macochy. Na szczęście znowu jest z mężczyzną, którego zawsze kochała”, Michael Reagan, syn Ronalda z pierwszego małżeństwa, pisał na Twitterze. „Nancy była wspaniałą osobą, bezgranicznie poświęciła się rodzinie. Bez niej nie byłoby gubernatora Reagana, a później prezydenta Reagana”, przyznał jej przyjaciel Michael Deaver. A były współpracownik polityka, Ken Duberstein dodał, że za każdym razem, kiedy żona Ronalda pojawiała się u jego boku, on stawał się lepszym człowiekiem. „Miała wyjątkową klasę, godność i elegancję, którą wszyscy podziwialiśmy”, mówił. Odejście ojca i matki. Trudne dzieciństwo Nancy Reagan Matka Nancy była aktorką, ojciec – sprzedawcą samochodów. Zaraz po jej narodzinach opuścił rodzinę, a dwa lata później Edith oddała córkę na wychowanie krewnym, a sama ruszyła w świat, by robić karierę. Kiedy Nancy skończyła osiem lat, matka wyszła za mąż za chicagowskiego neurochirurga i ściągnęła córkę do siebie. Loyal Davis adoptował Nancy i jak mógł, rekompensował trudne dzieciństwo. Chodziła do najlepszych szkół, mogła rozwijać pasje. Po skończeniu elitarnej szkoły Smith College stwierdziła, że spróbuje swoich sił w aktorstwie. Dzięki znajomościom matki Nancy trafiła na Broadway. Później, z polecenia kolejnego przyjaciela matki, Spencera Tracy’ego, trafiła na casting do wytwórni MGM. Reżyser George Cukor nie był przekonany do jej talentu, ale dostała szansę. Film nosił tytuł „East Side, West Side”, a Nancy zagrała u boku Avy Gardner. Fot. East News Nancy i Ronald Reagan w 1985 roku. Dzieło przypadku. Pierwsze spotkanie Nancy i Ronalda Reaganów Nancy nie wdawała się w romanse, unikała skandali. W opisie, który figurował przy jej nazwisku w archiwum MGM podała, że aktorskie sukcesy nie są jej największą ambicją. „Dużo bardziej zależy mi na szczęśliwym małżeństwie”, pisała. Garry Wills, autor książki „Reagan’s America: Innocents at Home” wyciągnął jeszcze dalej idące wnioski. „Hollywood w ogóle jej nie pociągało. Wciąż czekała na odpowiedniego mężczyznę, dla którego mogłaby porzucić aktorstwo. Chciała prowadzić dom”. Ronalda Reagana, który przewodniczył Gildii Aktorów, poznała przez przypadek. W 1949 roku jej nazwisko pojawiło się na liście artystów popierających komunistów. A media ostrzegały przed zatrudnianiem takich osób. Przerażona ustaliła, że chodzi o inną aktorkę o tym samym imieniu i nazwisku, ale potrzebowała wsparcia kogoś wysoko postawionego, by nie stracić kontraktu z wytwórnią. Jeden z jej znajomych zaoferował, że zadzwoni do Reagana, z którym się znał, i wyjaśni całą sytuację. Ona jednak nalegała na spotkanie. Doszło do niego w październiku 1949 roku w modnej restauracji LaRue. Ronald Reagan, po bolesnym rozwodzie z Jane Wyman, z którą miał dwoje dzieci, nie był gotowy na nowy związek. Dlatego spotkanie z Nancy potraktował stricte służbowo. Obiecał zająć się jej sprawą, wymienili się numerami telefonów i się rozeszli. Każde w swoją stronę. Dopiero rok później, kiedy Nancy została przyjęta do zarządu Gildii Aktorów, dali sobie drugą szansę. Gdy w 1952 roku brali ślub, była już w ciąży z ich pierwszym dzieckiem, córką Patricią, znaną teraz jako Patti Davis. „To było trochę zbyt pochopne”, opisywała Nancy w pamiętniku. Borykali się z brakiem pieniędzy, niepewnością. Ronnie, jak go nazywała, starał się zapewnić żonie idealne warunki. Niestety, wciąż musiała pracować. „Był wściekły, kiedy wychodziłam na plan”, wspominała Nancy. Sytuacja zmieniła się dopiero pod koniec 1954 roku, kiedy Reagan podpisał kontrakt na występy w telewizji. Gwarantował mu 125 tysięcy dolarów za rok pracy! Zobacz też: Izabela Janachowska i Krzysztof Jabłoński są razem od dziesięciu lat. W czym tkwi sekret ich związku? Polityczne ambicje Ronalda Reagana. Od niechęci do wsparcia Nancy Pierwsze sygnały, że Reagan jest zainteresowany polityką, pojawiły się na początku lat 60. Z czasem, gdy zaczęły przybierać na sile, Nancy próbowała odwieść męża od nowego hobby. Gdy zobaczyła, że to nie jest już możliwe, zaczęła go wspierać. Krytycy Reaganów powtarzają anegdotkę, z której wynika, że Ronald był strasznym pantoflarzem. Podobno zanim poznał Nancy, otwarcie wspierał demokratów. Dopiero za namową żony i jej ojca, ultrakonserwatysty, przeniósł swoje sympatie na prawą stronę. Kiedy został gubernatorem stanu Kalifornia, przeprowadzili się do Sacramento. Nancy wymusiła na Ronniem wynajęcie takiego domu, w którym mogłaby urządzać przyjęcia dla tamtejszych elit. Socjalizacja z milionerami i innymi wpływowymi osobami stała się jej ulubionym zajęciem. Od teraz była przecież żoną świetnie rokującego polityka. Na początku urzędowania Reaganów media ją uwielbiały. Później jednak, po jednym z artykułów, w którym napisano, że jest sztuczna i za nieszczerym uśmiechem kryje się tylko chłód i mnóstwo kompleksów, posypały się oskarżenia. Że trwoni pieniądze na zbytki, że schlebianie elitom to jej jedyne zajęcie. Zaczęła pracować nad poprawą wizerunku. „Nie miała PR-owego doświadczenia, nadrabiała intuicją”, pisał Lou Cannon, autor pięciu książek o Reaganie. „Zaangażowała się społecznie. Witała wracających do kraju jeńców z czasów wojny w Wietnamie. Aktywnie działała też przy programie Foster Grandparents – starsi, samotni mieszkańcy Kalifornii opiekowali się upośledzonymi dziećmi. Szybko zaczęło to procentować”. Królewski Biały Dom. Jak Nancy Reagan zmieniła oblicze pierwszej damy Jej apetyt rósł w miarę jedzenia. Kiedy Ronald zdradził, że chciałby wystartować w wyborach prezydenckich, od razu wsparła jego starania. Niektórzy obserwatorzy właśnie w tym upatrują sukces Reagana. „Byli jednością, duetem idealnym. Dzięki niej mąż zdobywał kolejne punkty poparcia”, opowiadał ich współpracownik Stuart Spencer. Wysiłek się opłacił, w 1981 roku Reagan został prezydentem USA. Zaraz po przeprowadzce do Białego Domu Nancy wprowadziła swoje rządy. Zniosła zakaz podawania mocnych alkoholi podczas oficjalnych spotkań. Za ponad 800 tysięcy dolarów zmieniła wystrój większości pokoi w siedzibie prezydenta. Za kolejne 200 tysięcy zamówiła wyjątkową chińską porcelanę – serwis na ponad 200 osób i zaczęła urządzać wystawne kolacje i przyjęcia. Mimo że wszystkie pieniądze pochodziły z darowizn sympatyków Ronniego, media wręcz prześcigały się w krytyce pierwszej damy. Ze względu na zamiłowanie do przepychu nazwali ją „Królową Nancy”. Nagonka na nią nie trwała jednak długo. Tylko do 30 marca 1981 roku. Wtedy pierwsza dama dostała wiadomość o zamachu na męża. Został postrzelony przez szaleńca pod hotelem w Waszyngtonie. Zamach, który zmienił wszystko. Nancy Reagan do końca drżała o życie męża Nancy cały czas czuwała przy łóżku ciężko rannego Ronalda. Zamach bardzo ją zmienił. „Nie wiem, czy od tego czasu do śmierci taty przeżyła choć jeden spokojny dzień bez obaw, że coś mu się stanie”, wspominał ich syn Ron. „Był dla niej wszystkim”. Jak tylko Reagan wrócił do zdrowia, otoczyła go szczególną opieką. Zaczęła zwalniać ludzi mających zły wpływ na urząd męża, planowała jego grafik w porozumieniu z… wróżką Joan Quigley, która przewidziała, że 30 marca – dzień zamachu – nie będzie dobrym dniem dla prezydenta. „Swoją paranoją paraliżowała pracę wielu osób, żadna polityczna decyzja Reagana nie została podjęta bez astrologicznej konsultacji”, skarżył się szef obsługi, także zwolniony przez Nancy z Białego Domu. Ale zaangażowanie pierwszej damy miało też dobre skutki. Uratowała dobre imię Reagana, kiedy okazało się, że USA sprzedawały broń do Iranu, a zarobione w ten sposób pieniądze przekazywały nikaraguańskim rebeliantom Contras. Afera Iran–Contras mogła zaszkodzić Ronniemu, ale za namową Nancy prezydent w oświadczeniu przyznał się do błędu i przeprosił. Podobno to ona napisała mu tekst przemówienia. Nie pozwoliła sobie na chwilę słabości, nawet gdy w 1987 roku w jej lewej piersi lekarze znaleźli guza. Poddała się mastektomii i wróciła na posterunek. Nadopiekuńcza, ale szalenie zakochana w mężu była przy nim na dobre i na złe. Fot. East News Nancy Reagan z całą rodziną wkrótce po wyborze Ronalda na prezydenta w styczniu 1981. Pierwsza dama stylu: królowa Nancy i moda Jeśli chodzi o styl, wśród swoich poprzedniczek z Białego Domu nie miała praktycznie konkurencji. Może poza Jackie Kennedy. „Bardzo się jednak różniły. Żona JFK chciała być gwiazdą, wciąż wychodziła na pierwszy plan. A Nancy, mimo że też uwielbiała zwracać na siebie uwagę, nigdy nie starała się odebrać splendoru mężowi. Uzupełniała go”, opowiadał Matthew Schneier z „New York Timesa”. „Dużo można o niej powiedzieć. Ale nie to, że kiedykolwiek była źle ubrana”, tak pisał o Nancy magazyn „Vanity Fair”. Adolfo, James Galanos, Oscar de la Renta, Carolina Herrera, Karl Lagerfeld, Yves Saint Laurent oraz Valentino… to tylko niektóre z jej ulubionych marek. Bardzo kosztownych marek. Krytycy często zwracali uwagę na jej zamiłowanie do wydawania pieniędzy. Ale Nancy wiedziała, że u boku męża, gwiazdora Hollywood, który został prezydentem USA, zawsze musi wyglądać jak milion dolarów. To ona przywróciła do politycznych łask kolor czerwony. Valerie Steele, dyrektor muzeum Fashion Institute of Technology, twierdzi, że dzięki Nancy stał się kolorem republikanów. Wszystko za sprawą sukni projektu Adolfo, w krwistym odcieniu, którą włożyła podczas zaprzysiężenia Ronalda. Eksperci modowi określali jej styl jako miks kalifornijskiej elity z królewską elegancją. Życie po życiu. Tak Nancy opiekowała się Ronaldem Reaganem w czasie choroby Kiedy już po zakończeniu prezydentury, w 1994 roku Ronald Reagan ogłosił, że cierpi na chorobę Alzheimera, trzymała go za rękę. Ostatnie wspólne 10 lat, które przeżyli z tą straszną chorobą, Nancy wspominała jako koszmar. Żeby zapewnić spokój Ronniemu, przestała przyjmować gości w ich posiadłości w Bel Air. „To było bardzo długie pożegnanie. Urywane spotkania z przyjaciółmi, walka o każdy kolejny dzień życia”, pisała w pamiętniku. Nancy zaangażowała się w zdobywanie funduszy na badania nad komórkami macierzystymi. Do końca wierzyła, że uda jej się uratować ukochanego męża. CZYTAJ TEŻ: Od 30 lat tworzą szczęśliwe małżeństwo. Oto historia miłości Danuty Stenki i Janusza Grzelaka W czasie pogrzebu zachowała spokój. Dopiero gdy żołnierze przekazali jej flagę amerykańską, którą złożyła później w trumnie, rozpłakała się. To było symboliczne pożegnanie z Ronniem. A gdy go już zabrakło, wciąż dbała o pamięć po nim. Całą swoją energię poświęciła na rozwój Biblioteki Prezydenckiej imienia Ronalda Reagana. To było jej oczko w głowie. A kiedy Larry Brown w czasie ekskluzywnego wywiadu w dniu 90. urodzin jej nieżyjącego już męża zapytał, czy czegokolwiek żałuje, coś chciałaby zmienić, odparła: „Nie, miałam bajeczne życie”. Odeszła 6 marca 2016 roku w wieku 94 lat, dokładnie sześć lat temu. Do swojego ukochanego męża Ronniego. Tekst JAKUB BISKUPSKI Fot. East News Nancy i Ronald Reagan podczas przejażdżki konnej na ranczo del Cielo w Santa Barbara. Ronald Reagan i Jane Wyman poznali się na planie filmu "Brother Rat", a między nimi nawiązało się uczucie Jane Wyman poślubiła Ronalda Reagana w 1938 r., a ich małżeństwo zakończyło się w 1949 r. Jane Wyman po rozwodzie z przyszłym prezydentem USA dwukrotnie poślubiła kompozytora Freda Kargera Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej W polskiej historii Ronald Reagan zapisał się przede wszystkim jako prezydent USA, który "wygrał zimną wojnę", a w czasach stanu wojennego dodawał otuchy protestującym i prześladowanym Polakom. Jednak dla Amerykanów to nie tylko 40. prezydent, ale także aktor, który zapisał się charakterystycznymi rolami, a który później poświęcił się karierze politycznej. Ronald Reagan w amerykańskiej historii przez wiele lat był jedynym rozwodnikiem, który urzędował w Białym Domu. I chociaż wszyscy doskonale pamiętają jego żonę Nancy Reagan, to na długo zanim aktor wkroczył w świat polityki, był mężem młodziutkiej aktorki z burzliwą przeszłością. Jane Wyman, którą poznał na planie filmowym, wychodząc za Reagana, wstępowała w związek małżeński już trzeci raz. Resztę artykułu znajdziesz pod materiałem wideo: Ronald Reagan. Aktor, który został prezydentem 6 lutego 1911 r. w rodzinie sprzedawcy butów w miejscowości Tampico leżącej w stanie Illinois urodził się syn, który otrzymał imiona Ronald Wilson. Rodzina Reaganów początkowo przenosiła się w różne zakątki USA, aby ostatecznie osiąść w miejscowości Dixon, gdzie chłopiec uczęszczał do szkół. Przejawiał duże zainteresowanie sportem, aktorstwem i komentatorstwem. Już we wczesnej młodości pracował - był ratownikiem wodnym i w sumie wykonał aż 77 interwencji w ciągu sześciu lat. Jednak jego największym marzeniem było Hollywood. Ronald udzielał się w kółku teatralnym w college'u, a po jego ukończeniu w 1932 r. zatrudnił się jako spiker w lokalnych rozgłośniach. W jednej z nich zajmował się komentowaniem meczów baseballowych drużyny Chicago Cubs. Był na tyle dobry w tej profesji, że towarzyszył drużynie na meczach wyjazdowych. W czasie jednego z takich wyjazdów w 1937 r. do Kalifornii wziął udział w zdjęciach próbnych dla młodych talentów. Okazało się, że jego talent i umiejętności okazały się tym, czego poszukiwano. Ronald Reagan podpisał siedmioletni kontrakt z wytwórnią Warner Bros. Przez pierwszy rok aktor należał do tzw. drużyny B, przez co nie dostawał żadnych wybitnych ról. Zmiana nadeszła w 1942 r. kiedy to otrzymał angaż do filmu "Kings Row", w którym grał mężczyznę, któremu amputowano obie nogi. Rola w tym właśnie filmie natychmiast uczyniła z Reagana gwiazdę, co odczuł także w swoim portfelu: jego pensja potroiła się i wynosiła aż 3 tys. dol. tygodniowo. Jane Wyman. Kierunek: Hollywood Kilka lat po narodzinach Ronalda Reagana, w sąsiednim stanie - Missouri - na świat przyszła Sarah Jane Mayfield, która w dorosłym życiu skrzętnie ukrywała swoją prawdziwą datę urodzin. Utrzymywała bowiem, że był to rok 1914, choć w rzeczywistości miało to miejsce w 1917 r. Bez względu na wszystko wiadomo, że Sarah Jane Mayfield przyszła na świat w rodzinie, która nie zapewniła jej bezpieczeństwa i komfortu. Kiedy dziewczynka miała pięć lat, jej rodzice się rozwiedli. Na dodatek wkrótce po tym jej ojciec zmarł nagle. Matka postanowiła wyprowadzić się do innego stanu i porzucić córkę. Od 1921 r. jej wychowaniem zajmowali się sąsiedzi, którzy zgodzili się adoptować dziewczynkę. Jane Wyman i Ronald Reagan Sarah w dzieciństwie zobaczyła podróżną trupę cyrkową i wówczas miała zainteresować się tańcem oraz śpiewem. Rodzice adopcyjny zapewnili jej lekcje tańca, które później okazały się wyjątkowo przydatne w karierze aktorskiej. W 1928 r. adopcyjny ojciec zmarł, a adopcyjna matka przeniosła się do Los Angeles, gdzie miała dwójkę dorosłych dzieci. Po pewnym czasie obie wróciły do rodzimego Missouri, gdzie jednak Sarah Jane nie zagrzała długo miejsca. W lokalnym radiu rozpoczęła karierę wokalistki pod pseudonimem Jane Durrell. Szło jej na tyle dobrze, że nastoletnia Sarah utwierdziła się w przekonaniu, że jej przeznaczeniem jest wielki świat kina. W 1932 r. porzuciła naukę, pojechała do Hollywood i zatrudniła się jako barmanka w kawiarni. Czekała na swoją szansę. Marzyła o karierze na ekranie, a pierwsze angaże zdobyła za sprawą tańca. A dokładniej nauczyciela tańca z rodzinnego miasteczka, którego syn był jednym z ważniejszych dyrektorów artystycznych w Hollywood. Aby przykuć uwagę decydentów, Sarah Jane przefarbowała włosy na jasny blond, ostro zaznaczyła swoje brwi i zaczęła pojawiać się w epizodycznych rolach. Obsadzano ją głównie - zgodnie z wyglądem i stereotypem z nim związanym - w rolach niezbyt mądrych niewiast. Wraz z pierwszymi rolami w filmach w 1933 r. Sarah Jane po raz pierwszy stanęła na ślubnym kobiercu. Jej wybrankiem był sprzedawca Ernest Eugene Wyman, któremu powiedziała, że ma już 19 lat. W rzeczywistości kilka miesięcy przed ślubem ukończyła 16. rok życia. Ich małżeństwo trwało niespełna dwa lata. Po rozwodzie początkująca aktorka pozbyła się pierwszego imienia i pozostała przy nazwisku męża. Jane Wyman w 1937 r. dostała angaż w filmie "Public Wedding", dzięki któremu nareszcie została zauważona w Hollywood. W tym czasie w jej życiu zaszła kolejna zmiana - poślubiła nowoorleańskiego producenta sukienek Myrona Futtermana, z którym małżeństwo trwało zaledwie kilka miesięcy. W 1938 r. producenci filmu "Brother Rat" skompletowali obsadę aktorską. Wśród odtwórców głównych ról znaleźli się Jane Wyman i Ronald Reagan. Oboje byli młodzi, urodziwi oraz bardzo obiecujący. Niedługo po rozpoczęciu zdjęć do filmu pomiędzy tą parą aktorską zaczęło rodzić się poważne uczucie. Do tego stopnia, że para ogłosiła zaręczyny, a w 1940 r. zostali małżeństwem. Jane Wyman miała zaledwie 23 lata i właśnie otwierała się przed nią wielka kariera. Otrzymywała coraz poważniejsze propozycje filmowe i skrzętnie ze wszystkich korzystała. Jej kariera eksplodowała, a widzowie ją pokochali. Kiedy wybuchła II wojna światowa Ronald Reagan przerwał karierę hollywoodzką i w 1942 r. został wcielony do sił powietrznych USA. W następnych latach nakręcił ponad 400 filmów szkoleniowych dla armii. Podczas gdy Ronald Reagan spełniał swój patriotyczny obowiązek, Jane Wyman - która pozostała przy swoim nazwisku - zdobywała coraz większą popularność, a także zasłużone i oczekiwane honory. W 1946 r. została nominowana do Oscara za rolę w filmie "Roczniak". Jane Wyman odnosiła sukcesy zawodowe, a w jej życiu osobistym pojawiły się dzieci, o których zawsze marzyła. W 1941 r. na świat przyszła Maureen, zaś w 1945 r. małżeństwo adoptowało syna Michaela. Niestety posiadanie wspólnego potomstwa nie okazało się wystarczającym powodem do długoletniego małżeństwa. Ronald Reagan po zakończeniu wojny starał się powrócić do kariery aktorskiej. W 1947 r. został wybrany prezydentem Screen Actors Guild, a natłok obowiązków wpłynął na relacje z żoną. Nie było między nimi porozumienia, pojawiły się pretensje, a także rzekomo ogromne różnice... polityczne. Wyman była republikanką, zaś Reagan - demokratą, co przekreślało jakikolwiek rozejm. W późniejszych dokumentach rozwodowych Jane Wyman, jako powód rozkładu małżeństwa, podała "niewyobrażalne okrucieństwo psychiczne". Foto: Autor nieznany / Getty Images Ronald Reagan i Jane Wyman Ich życiem wstrząsnęła też tragedia. W 1947 r. na świat przyszła ich córka Christine. Poród odbył się cztery miesiące przed datą rozwiązania, a dziecko niestety zmarło. To zdruzgotało nadwątlone już wówczas małżeństwo i w 1948 r. Jane Wyman zażądała rozwodu. Kiedy małżeństwo oficjalnie się rozpadało, Jane Wyman została nagrodzona Oscarem za rolę w filmie "Johnny Belinda". W 1949 r. nastąpił formalny rozwód Jane Wyman i Ronalda Reagana. "Być może powinienem pozwolić komuś innemu ratować świat i zająć się ratowaniem własnego domu" - miał powiedzieć w tamtym czasie aktor. Jane Wyman i Ronald Reagan. Życie po małżeństwie Życie byłych małżonków przyjęło zgoła odmienne tory. Żadne z nich po rozwodzie publicznie nie wspominało swojego małżeństwa. Ronald Reagan w 1949 r. znalazł miłość swojego życia. Nancy Davis zgłosiła się do niego z pomocą o poświadczenie jej zatrudnienia jako aktorki gildii i usunięcia jej z listy sympatyków komunistów. Ronald Reagan przechodził wówczas zmianę w kwestii poglądów politycznych. Z zagorzałego demokraty stał się republikaninem i wstąpił w szeregi Partii Republikańskiej. W tym czasie coraz bardziej angażował się w świat polityki, w którym towarzyszyła mu także Nancy, która podzielała jego sympatie. Przypadkowe spotkanie z Nancy Davis zaprowadziło ich na ślubny kobierzec. Pobrali się 4 marca 1952 r., a w kolejnych latach Ronald Reagan wyrastał na ambitnego i popularnego polityka. Foto: ALAMY LIMITED / Agencja BE&W Nancy Reagan i Ronald Reagan z dziećmi: Patricią i Ronaldem Małżeństwo Ronalda Reagana i Nancy Reagan było szczere, bliskie i autentyczne. Nie tylko doczekali się wspólnie dwójki dzieci, ale dwukrotnie zamieszkali w Białym Domu. Ronald Reagan w 1980 r. i w 1984 r. został wybrany prezydentem, a jego żona zawsze była dla niego wsparciem. "Nasz związek jest wyjątkowy. Byliśmy bardzo zakochani i wciąż jesteśmy zakochani. Kiedy mówię, że moje życie zaczęło się z Ronniem [tak nazywała Ronalda jego żona], to mówię prawdę. Nie wyobrażam sobie życia bez niego" - mówiła Nancy Reagan w wywiadzie dla "Vanity Fair" w 1998 r. Zupełnie innaczej potoczyło się życie Jane Wyman. Aktorka kontynuowała swoją karierę zawodową, która przynosiła jej dalsze sukcesy oraz wyróżnienia. Stała się gwiazdą kina, a później także telewizji. Szczególnie zapadła w pamięć rolą w serialu "Falcon Crest". Prywatnie zaś w 1952 r. poślubiła hollywoodzkiego kompozytora i dyrektora muzycznego Fredericka Kargera, z którym najpierw po kilku latach się rozwiodła, aby w 1961 r. znów wstąpić w związek małżeński. Ten zaś trwał do 1965 r., a aktorka później została już sama. Foto: Ron Galella/Ron Galella Collection via Getty Images / Getty Images Jane Wyman i Lorenzo Lamas "Najwyraźniej nie mam do tego talentu. Niektóre kobiety po prostu nie nadają się do małżeństwa. Albo przynajmniej do małżeństwa na zawsze. I ja jestem jedną z takich właśnie kobiet" - powiedziała Jane Wyman w jednym z wywiadów. Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z życiem gwiazd, zapraszamy do naszego serwisu ponownie! Ronald Reagan to jeden z najbardziej popularnych prezydentów w dziejach Stanów Zjednoczonych. Sprawował urząd w przełomowym dla USA – i całego świata – momencie. Kim był, czego dokonał? Sprawdź, co wiesz o 40. prezydencie Stanów Zjednoczonych. • • • • • • • • • • • • • • 1 / 14 W którym roku Ronald Reagan objął urząd prezydenta USA? Źródło: Wikimedia Commons 1979 1981 1983 2 / 14 Ile lat kończył Reagan w roku, w którym obejmował urząd prezydenta? Źródło: Wikimedia Commons 70 75 80 4 / 14 Przez ile kadencji Reagan sprawował urząd prezydenta USA? Źródło: Public Domain Jedną Dwie 5 / 14 Jak miała na imię żona Ronalda Reagana, pierwsza dama USA? Źródło: Wikimedia Commons Jill Jane Nancy 6 / 14 Jak, po aferze Iran-Contras, został określny przez dziennikarzy Ronald Reagan? Źródło: "Żelazny prezydent" "Podejrzany prezydent" "Teflonowy prezydent" Określenie "teflonowy prezydent" oznaczało, że do prezydenta "nic nie przywiera", tzn. nawet tak duża afera, jaką dla amerykańskiej polityki była Iran-Contras, nie sprawiła, że poparcie dla Reagana zmalało. 7 / 14 Czy Reagan kiedykolwiek odwiedził ZSRS? Źródło: Wikimedia Commons Nie, nigdy Tak Reagan spotkał się z Gorbaczowem w Moskwie na przełomie maja i czerwca 1988 roku. 8 / 14 Reagan i Gorbaczow spotykali się kilka razy. W którym z poniższych miast NIE odbyło się żadne spotkanie? Źródło: Wikimedia Commons W Rejkiawiku W Warszawie W Genewie 9 / 14 W ilu filmach (około) zagrał Ronald Reagan? Źródło: Pixabay 10 30 50 10 / 14 Który polski prezydent nadał Reaganowi najwyższe polskie odznaczenie, Order Orła Białego? Źródło: Fot. Krzysztof Sitkowski / KPRP Lech Wałęsa Aleksander Kwaśniewski Lech Kaczyński 11 / 14 Czy Ronald Reagan spotkał się kiedyś osobiście z papieżem Janem Pawłem II? Źródło: PAP Tak, kilka razy Tak, jeden raz w Watykanie Nie, nigdy 12 / 14 "Mam nadzieję, że wszyscy jesteście Republikanami". Do kogo Reagan powiedział te słowa? Źródło: Wikimedia Commons Do swoich wyborców podczas wiecu Do mających go operować lekarzy Podczas przemówienia w Kongresie 13 / 14 Jakie państwo Reagan określił jako "imperium zła"? Źródło: Pixabay Iran Związek Sowiecki Chińską Republikę Ludową 14 / 14 Jak nazywał się wiceprezydent urzędujący w czasie dwóch kadencji Reagana? Źródło: Pixabay George H. W. Bush George P. Schulz Alexander Haig Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Quiz Tytuł Pierwszej Damy nie chroni przed cierpieniem. Jackie Kennedy do końca życia mówiła, że od dnia zamachu na swojego męża czuje na ciele różowy kostium poplamiony jego krwią. Hillary Clinton ostatnio zwierzyła się w swojej biografii, że udręczona kłamstwami niewiernego męża miała kłopoty z patrzeniem ludziom w oczy. Nancy Reagan cierpi od dziesięciu lat. Tyle 92-letni dziś Ronald Reagan choruje na alzheimera. Choroba okrutnie doświadcza nierozłączną parę, która trzymając się za ręce, porzuciła karierę aktorską i przeszła z hollywoodzkiego studia do Białego Domu. Pokój bez widoku Były prezydent leży w białym szpitalnym łóżku, w pokoju, który kiedyś był jego gabinetem. Dokumenty na biurku zastąpił stos wyprasowanych prześcieradeł gotowych do użycia. Reagan nie zwraca na nie uwagi. Nie pamięta, do czego służą, tak jak nie pamięta, kim jest. Choroba Alzheimera zamieniła mu świat w rozmazaną, niezrozumiałą plamę. Zwykle ma zamknięte oczy. Rzadko jest sam. Towarzyszy mu żona. Drobna, 82-letnia kobieta. Pielęgniarkę prosi o pomoc tylko wtedy, gdy trzeba unieść jego ciało. Często czyta mężowi książki, trzyma go za rękę, żeby nie czuł się osamotniony w swojej otchłani, w której nie ma prezydentów, żon ani słów. Stara się go nie zostawiać samego, bo obsesyjnie boi się, że mąż umrze, kiedy nie będzie jej przy jego boku. Przed wyjściem z domu zawsze przysuwa łóżko do balkonowych drzwi, żeby prezydentowi w rzadkich chwilach przebudzenia zastępował ją widok ogrodu, a nie sufitu. Przedziwna zamiana ról. On, nawet jako prezydent kojarzony z postacią, którą w filmach grywał najczęściej - kowboja o atletycznej sylwetce - znajduje oparcie w niewielkiej kobiecie na pozór tak kruchej i słabej. - Kobieta jest jak torebka herbaty. Nie poznasz jej mocy, dopóki nie zalejesz jej gorącą wodą - lubiła mawiać Nancy w czasach, kiedy była wschodzącą gwiazdką filmową. Nie wiedziała wtedy, że po latach los zaleje ją wrzątkiem. Rodzina doskonała Ronald Reagan i Nancy Davis poznali się w styczniu 1952 roku, kiedy to Nancy została oskarżona o współpracę z organizacją komunistyczną. Poprosiła Reagana o pomoc w oczyszczeniu z zarzutów. Był wówczas szefem związku zawodowego aktorów. Po wygranej sprawie poszli na kolację i już 4 marca wzięli cichy ślub. Nie chcieli rozgłosu, bo Nancy była w ciąży. Gdy 22 października urodziła córkę Patti, zdecydowała się rzucić karierę filmową i namówiła męża na rozstanie z ekranem na rzecz polityki. Długo miała kompleksy wobec poprzedniej żony Reagana, także hollywoodzkiej aktorki Jane Wyman, która nie tylko dała mu córkę, ale i zrobiła oszałamiającą karierę. Uspokoiła się, gdy w 1958 roku, po kilku poronieniach, udało jej się urodzić syna. Dała mu imię Ronald, by podkreślić, że chce, by poszedł w ślady ojca. Świetnie poradziła sobie z rolą żony polityka mierzącego wysoko. Rytuał władzy w USA wymaga, by cała rodzina jako "rodzina doskonała" brała udział w kampaniach politycznych. Nancy znakomicie umiała skupić na mężu zainteresowanie mediów. W czasie imprez publicznych zachowywała się jak zahipnotyzowana. Prasa kpiła z jej szerokiego uśmiechu i ślepego zapatrzenia w Reagana, jakby za chwilę miał dokonać jakiegoś cudu. Gdy w 1981 roku Reaganowie wprowadzili się do Białego Domu, prezydent podkreślał, że duża w tym zasługa żony. Nie musiał. I tak mówiło się, że Nancy ma na niego ogromny wpływ, a nawet, że podejmuje za niego ważne decyzje i w istocie to ona jest prezydentem Stanów Zjednoczonych, a on tylko wykonawcą jej poleceń. I to jej przypisywano udział w zakończeniu zimnej wojny. Kiedy w 1984 roku sowiecki minister spraw zagranicznych Andriej Gromyko gościł w Waszyngtonie, poprosił ją, by szeptała mężowi do ucha słowo "pokój". W odpowiedzi usłyszał od Nancy legendarne już dziś: "Tak zrobię - i panu też to szepnę". W jednym z przemówień do narodu Reagan stwierdził, że żona jest dla niego wszystkim. Ciągle powtarzał jej, że ją kocha. Wysyłał płomienne listy miłosne, kiedy rozstawali się na kilka dni. Gdy po amputacji piersi Nancy obudziła się z narkozy, zobaczyła twarz męża, który przez cały czas czuwał przy jej łóżku. Daleko od świata Teraz Nancy odcięła od świata dom w Bel Air, luksusowej dzielnicy Los Angeles, który niegdyś wybrała dla siebie i męża z myślą o spokojnej emeryturze. Kamienny mur najeżony kolcami zamienił posiadłość w bunkier. W ogrodzie jest więcej kamer niż drzew. W budce wartowniczej czuwa strażnik, by brama pozostała zamknięta. Nawet dla bliskich przyjaciół. Nancy Reagan do domu wpuszcza tylko ochronę i rodzinę, a do pokoju męża, oprócz pielęgniarki i lekarza, jedynie dzieci. Zależy jej na tym, by ludzie zapamiętali Ronalda Reagana takim, jakiego go pokochała. Jego chorobę nazywa długim pożegnaniem. O tym, jak wygląda to pożegnanie, wiadomo tylko od Patti, która regularnie składa prasie relacje z domu rodziców: - Mój ojciec jest jedynym mężczyzną w domu, z wyjątkiem ochroniarzy, którzy bezszelestnie poruszają się po korytarzach. To dom kobiet. Dom pielęgniarek, mojej matki, pokojówek. Mając nadzieję, że coś dociera do ojca, od czasu do czasu organizujemy przy jego łóżku obiad. W gruncie rzeczy on pozostaje w centrum naszego życia. Mama często budzi się w nocy. Chodzi w kółko. Myślała, że będzie jej łatwiej, kiedy małżeńskie łoże zastąpi tapczanem. Pamiętam ślady, które duże łóżko zostawiło na dywanie. Mama nie patrzyła w dół, udawała, że ich nie widzi. Czekanie na cud Nancy nie komentuje zwierzeń córki. Na pytania dziennikarzy o stan zdrowia byłego prezydenta konsekwentnie odpowiada: "On się już z wami pożegnał". Ma na myśli list do Ameryki z 1994 roku, w którym Ronald Reagan poinformował rodaków o swojej chorobie. Pisał: "Wchodzę teraz na drogę, która prowadzi w stronę zachodzącego słońca mego życia". Wielu dawnych współpracowników Reagana twierdzi, że pierwsze objawy choroby dały o sobie znać już podczas drugiej kadencji byłego prezydenta w latach 1985?89. Reagan mylił współpracowników, gubił się w Białym Domu, kilka razy powtarzał te same kwestie w przeświadczeniu, że formułuje je pierwszy raz. Na początku jego choroby Nancy jeszcze wierzyła w cudowne wyzdrowienie. Wynajęła mężowi biuro, by zamiast skupiać się na rozpaczliwym przypominaniu sobie detali z czasów swojej prezydentury, przeglądał gazety, odpowiadał na listy, wysyłał autografy. Reagan żartował wtedy, że alzheimer to miła choroba, bo codziennie spotyka się zupełnie nowych ludzi. Kiedy już nawet żona zaczęła wydawać się prezydentowi obca, codzienne wizyty w biurze zastąpiono grą w golfa. Potem już tylko pracowicie wyławiał liście pływające po wodzie w basenie przed domem. Ochroniarze wrzucali je z powrotem, żeby miał jakieś zajęcie. W gazetach zaczęły pojawiać się zdjęcia, na których Nancy karmi męża tortem. Dowód, że choroba jeszcze go jej nie odebrała. Ostatnie zdanie, jakie wypowiedział sześć lat temu, brzmiało: "Cześć, miło cię widzieć". Od trzech lat nikt poza najbliższymi nie widział byłego prezydenta. Po przebaczeniu Dlaczego Patti nie szanuje milczenia matki? Przed laty dowiodła, że nie ma dla niej tematów tabu. Napisała trzy książki, w których zdradzała, że w dzieciństwie była bita przez matkę, a ojciec, wpatrzony w żonę, pozostawał obojętny na wszystkie skargi. Rozbierana sesja w Playboyu i epizod w filmie pornograficznym były happeningami wymierzonymi w rodziców. Teraz, pogodzona z matką, wyjaśnia, że przerwała rodzinną zmowę milczenia, bo uważa, że ludzie mają prawo wiedzieć, jak wyglądają ostatnie dni byłego prezydenta: - Ludzie myślą, że on ciągle od czasu do czasu mówi, chodzi i miewa przebłyski świadomości. Ale dla każdej rodziny, która zetknęła się z chorobą Alzheimera, jest jasne, że to nieprawda. Myślę, że ojciec nie chciałby ukrywać przed ludźmi tego, co się z nim teraz dzieje. Dziś żyjemy jak wiele innych rodzin, które utraciły kontakt z ukochanymi osobami na skutek tej choroby. Lekarze nie potrafią wytłumaczyć, dlaczego ojciec żyje z alzheimerem tak długo. Myślę, że po prostu nie ma ochoty opuścić rodziny, która pogodziła się dopiero nad jego łóżkiem. Rękę do zgody z rodzicami wyciągnęła nie tylko Patti, ale i jej młodszy brat Ron (45), który przed laty popadł w konflikt z ojcem, bo zamiast prawnikiem, jak sobie życzyli rodzice, został tancerzem baletowym. Rodziny Reaganów nie skłócił ponownie nawet film The Reagans, który powstał w zeszłym roku na podstawie książek Patti. - Wszystko, co nas kiedyś dzieliło, dziś nie ma znaczenia - zapewnia Patti. - Zrozumieliśmy, że życie jest uczeniem się, jak umierać, jak pozwalać odejść i jak utrzymać to, co jest naprawdę ważne. Katarzyna Szczerbowska Nr 3, od 12 do 18 stycznia 2004

imię żony ronalda reagana