6. Akty: wiary, nadziei, miłości, żalu 7. Tajemnice Różańca Św. 8. Skład Apostolski Życiorysy wybranych błogosławionych i świętych Odpowiedzi ustne - wiadomości bieżące -Sprawdziany pisemne - Kartkówki Praca w grupach i samodzielna na katechezie A ktywność katecheziena lekcji Praca domowa Obecność Boża jest to ćwiczenie duchowe, mające na celu utrzymać nas w łączności z Bogiem w ciągu naszych różnorodnych codziennych zajęć. W pewnym znaczeniu jest to więc modlitwa myślna przedłużająca się w ciągu całego dnia. Podobnie jak modlitwa myślna składa się ona z dwóch czynników: myśli i miłości. akty strzeliste: wiary, nadziei i miłości. w drugim roku formacji: Wierzę w Boga, Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, 10 przykazań Bożych, przykazanie miłości. 7 sakramentów świętych, 6 prawd wiary, 7 darów Ducha Świętego, 7 grzechów głównych. SPOTKANIA PRZYGOTOWUJĄCE BEZPOŚREDNIO DO LITURGII SAKRAMENTU BIERZMOWANIA I NOWENNA DO O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia. Do odmawiania po każdym dziesiątku różańca. Tytuł redakcyjny i rubryka wg Sekretariatu Fatimskiego, zgodnie z Listem Apostolskim „Rosarium Symbole wiary. Przesłanie wybranych fragmentów biblijnych dotyczących stworzenia, miłosierdzia opatrzności i miłości Boga Ojca (na przykładzie narodu wybranego) życia i dzieła Jezusa Chrystusa. Duch Święty w życiu Kościoła i chrześcijanina. Wskazuje, dlaczego chrześcijanin powinien poznawać Objawienie Boże i Nauczanie Kościoła Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ Znacie akty: miłości, nadziei, żalu, wiary? Chodzi mi NIE o te rymowane, ale te dłuższe takie. q0PQjs. Notka Modlitewnik opracowany przez ks. Janusza Królikowskiego z myślą o potrzebach Wspólnot dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zebrane przez niego teksty modlitw mają za sobą już długą tradycję, co sprawia, że posiadają one szczególną wartość. Modlitwenik zawiera między innymi trzy warianty Drogi krzyżowej: "Nasze życie w Jego życiu", "Serce świata", "Ludzka droga Syna Bożego", a także cykl szczególnie pogłębionych rozważań treściSłowo wstępne Zawsze się modlić i nigdy nie ustawać 1. MODLITWY PORANNE 2. CHWILE MODLITWYAkty strzelisteAkt wiaryAkt nadzieiAkt miłościAkt żalu 3. MODLITWY POŁUDNIOWEAnioł PańskiKrólowo nieba 4. MODLITWY WIECZORNE 5. MODLITWY WSPÓLNOTYModlitwa o narodową intronizacjęNajświętszego Serca Jezusowego 6. RACHUNEK SUMIENIAa) Miłość Bogab) Miłość bliźniegoc) Miłość Kościoład) Życie osobiste 7. DO PRZENAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCYModlitwa przekazana dzieciom fatimskim 8. MODLITWY DO BOGA OJCAKoronka do Miłosierdzia Bożego 9. DO SYNA BOŻEGOLitania do Najświętszego Imienia JezusLitania do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana DO NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSALitania do Serca Pana JezusaAkt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana JezusaUwielbienie Najświętszego Serca JezusaAkt wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Pana JezusaMałe ofiarowanie się Sercu Bożemu św. Małgorzaty Marii AlacoqueObietnice Najświętszego Serca Jezusa dla tych, którzy żyją Jego duchemOsobisty akt intronizacji służebnicy Bożej Rozalii CelakAkt poświęcenia Bożemu Sercu Narodu PolskiegoAkt Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w rodzinie MODLITWY DO CHRYSTUSAKról MiłościLitania do Imienia Chrystusa Króla KRZYŻOWANasze życie w Jego życiuStacja I Jezus na śmierć skazanyStacja II Jezus bierze krzyż na ramiona swojeStacja III Jezus po raz pierwszy upada pod krzyżemStacja IV Jezus spotyka Matkę swojąStacja V Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż JezusowiStacja VI Weronika ociera twarz JezusowiStacja VII Jezus po raz drugi upada pod krzyżemStacja VIII Jezus pociesza płaczące niewiastyStacja IX Jezus po raz trzeci upada pod krzyżemStacja X Jezus z szat obnażonyStacja XI Jezus do krzyża przybityStacja XII Jezus umiera na krzyżuStacja XIII Jezus z krzyża zdjętyStacja XIV Jezus do grobu złożony Serce świataStacja I Pan Jezus na śmierć skazanyStacja II Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramionaStacja III Pierwszy upadek Jezusa pod krzyżemStacja IV Pan Jezus spotyka swoją MatkęStacja V Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż JezusowiStacja VI Weronika ociera twarz JezusowiStacja VII Pan Jezus po raz drugi upada pod krzyżemStacja VIII Pan Jezus pociesza płaczące niewiastyStacja IX Pan Jezus po raz trzeci upada pod krzyżemStacja X Pan Jezus z szat obnażonyStacja XI Pan Jezus przybity do krzyżaStacja XII Pan Jezus umiera na krzyżuStacja XIII Pan Jezus zdjęty z krzyża i powierzony MatceStacja XIV Pan Jezus złożony do grobu Ludzka droga Syna BożegoStacja I Jezus na śmierć skazanyStacja II Jezus bierze krzyż na swe ramionaStacja III Pierwszy upadek pod krzyżemStacja IV Jezus spotyka swą MatkęStacja V Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyżStacja VI Weronika ociera twarz JezusowiStacja VII Drugi upadek pod krzyżemStacja VIII Jezus napomina kobiety jerozolimskieStacja IX Trzeci upadek pod krzyżemStacja X Obnażenie na GolgocieStacja XI Jezus przybity do krzyżaStacja XII Jezus umiera na krzyżuStacja XIII Jezus zdjęty z krzyża i złożony w ramionach MatkiStacja XIV Ciało Jezusa złożone w grobie ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTUa) Nawiedzenie Najświętszego Sakramentub) Bądź uwielbiony Chryste, Królu królówc) Aby uczcić Jezusa, miłować i wyznać naszą wiaręd) Oddajemy Ci pokłon 10. MODLITWY DO DUCHA ŚWIĘTEGOLitania do Ducha Świętego 11. MODLITWY DO MATKI BOŻEJRóżaniecOdpowiadamy Bogu w duchu Maryi Tajemnice radosne1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie2. Nawiedzenie św. Elżbiety3. Narodzenie Pana Jezusa4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni Tajemnice światła1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie2. Objawienie Jezusa na weselu Kanie Galilejskiej3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia4. Przemienienie na górze Tabor5. Ustanowienie Eucharystii Tajemnice bolesne1. Modlitwa w Ogrójcu2. Biczowanie3. Ukoronowanie cierniem4. Dźwiganie krzyża5. Śmierć na krzyżu Tajemnice chwalebne1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa3. Zesłanie Ducha Świętego4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi Litania Loretańska 12. DO ANIOŁÓW I ŚWIĘTYCHDo św. Michała ArchaniołaDo Anioła StróżaLitania do Anioła Stróża PolskiWołanie o światło Anioła Stróża PolskiAniele Stróżu Polski przedziwnyLitania do świętego JózefaModlitwa do św. JózefaLitania do Wszystkich Świętych I. Błagania do BogaII. Wezwania do ŚwiętychPatriarchowie i ProrocyMęczennicyBiskupi i Doktorzy KościołaKapłani i zakonnicyIII. Wezwania do Chrystusa KrólaIV. Błagania w różnych potrzebachV. Zakończenie Litania Narodu Polskiego Wezwania do polskichŚwiętych i Błogosławionych Do św. Piotra i Pawła (29 czerwca)Do św. Alberta Chmielowskiego (17 czerwca)Do św. Andrzeja Boboli (16 maja)Do św. Andrzeja Świerada (13 lipca)Do św. Anny patronki matek (26 lipca)Do św. Antoniego z Padwy (13 czerwca)Do św. Franciszka z Asyżu (4 października)Do św. Jacka (17 sierpnia)Do św. Jadwigi, królowejDo św. Jadwigi Śląskiej (16 października)Do św. Jana Kantego (20 października)Do św. Jana z Dukli (3 października)Do bł. Karoliny Kózkówny (18 listopada)Do św. Kazimierza (4 marca)Do św. Kingi (24 lipca)Do św. Maksymiliana Marii Kolbego (14 sierpnia)Do bł. Marii Teresy Ledóchowskiej (6 lipca)Do św. Rafała Kalinowskiego (20 listopada)Modlitwa do św. StanisławaBiskupa i MęczennikaDo św. Stanisława Kostki (18 września)Do św. Urszuli LedóchowskiejDo św. Wojciecha (23 kwietnia)Do świętego PatronaDo Patrona parafiiModlitwa za OjczyznęPokażmy światu, że się kochamyModlitwa o beatyfikację oraz łaski za stawiennictwemSłużebnicy Bożej Rozalii CelakFragment tekstuZawsze się modlić i nigdy nie ustawać "Człowiek nie uczy się widzieć, ponieważ jest to dziełem natury. Piękna modlitwy nie uczy się człowiek od nauczających jej. Ona ma w sobie swojego Nauczyciela, Boga, który daje modlitwę temu, kto się modli" - św. Jan Klimach. Modlitwa chrześcijanina jest żywym związkiem wierzącego z nieskończenie dobrym Bogiem Ojcem, z Jego Synem Jezusem Chrystusem i z Duchem Świętym. Życie modlitwy polega na stałym trwaniu w obecności Trójjedynego Boga i w komunii z Nim, które stanowi filar i podporę życia chrześcijańskiego. Sam Jezus Chrystus, wcielony Syn Boży, często i na długo przerywał swoją działalność, aby się modlić, oraz powołał wszystkich uczniów do modlitwy, czyniąc z niej istotny wymiar ich życia. Skąd rodzi się potrzeba modlitwy? Czy nie wystarczyłoby uczciwie i chętnie poświęcić się obowiązkom rodzinnym i zawodowym oraz dobrym uczynkom? Czy chrześcijanin nie ma czegoś więcej i czegoś ważniejszego do zrobienia? Modlitwa jest pierwszym i podstawowym aktem cnoty religijności, czyli opartego na sprawiedliwości oddawania Bogu tego, do czego jesteśmy zobowiązani jako stworzenia. Życie wierzącego nie polega tylko na pracy i aktywności. W swoim codziennym pielgrzymowaniu człowiek potrzebuje adoracji, kontemplacji, milczenia, przyjaźni, świętowania, na co wskazują między innymi wielowiekowe doświadczenia świętych. Ośrodkiem tych doświadczeń jest właśnie modlitwa, do której po bratersku zachęcają nas mistrzowie życia chrześcijańskiego: "Modlitwa jest duchowym podatkiem, który dusza składa Bogu ze swojego wnętrza. Należy uważać, żeby nie stracił swej wartości" (św. Jan Złotousty); "Wiedz, że w twoim sercu znajduje się Chrystus i że, jeśli powierzysz się Chrystusowi, twoje serce zostanie zachowane" (Mikołaj Kabasilas). Na modlitwie człowiek przeżywa w sposób najbardziej osobowy swoją zależność od Boga i swoją miłość do Niego; dziękuje Mu i wysławia Go za otrzymane dary; prosi o natchnienia, dary i pomoce, których potrzebę odczuwa; przygotowuje się do przyjęcia tych darów, które są przedmiotem jego nadziei. Mówiąc ściślej, chrześcijanin przez modlitwę urzeczywistnia swoją synowską komunię z Ojcem w Chrystusie za pośrednictwem Ducha Świętego, wyrażając na różne sposoby swoją podstawową postawę wiary, nadziei i miłości, zależnie od sytuacji indywidualnych i wspólnotowych, w jakich się znajduje, jakie są przedmiotem jego troski i jego ufności. Modlitwa jest więc słusznie nazywana "spotkaniem z Bogiem" bądź "rozmową z Nim". W historii zbawienia Bóg objawia się jako Osoba, która mówi i słucha, wyrażając w ten sposób swoją bliskość w stosunku do człowieka. Modlitwa chrześcijańska oznacza wsłuchiwanie się w słowo Boga, który ciągle na nowo mówi do człowieka i który słucha, gdy zwraca się on do Niego przez swoje słowo, gdy "wylewa" przed Nim swoje serce i uznaje Go za Pana swojego życia i przeznaczenia. Naszym pierwszym "Rozmówcą" jest Ojciec, pierwsza Osoba Trójcy Świętej. To ostatecznie do Niego, jako do Początku i Zasady Syna i Ducha oraz Źródła całego bytu, wszelkiego dobra i wszystkich łask, zarówno w uwielbieniu, jak i w prośbie, zwraca się chrześcijanin. Już starożytni chrześcijanie bronili tego przekonania, mówiąc: "Gdy gromadzimy się przy ołtarzu, zawsze do Ojca kieruje się modlitwa". Modlitwa chrześcijanina jest wyrazem synowskiej zażyłości z Ojcem, przedłużającym modlitwę Jezusa i urzeczywistniającym jego lekcję modlitwy, której dziedzictwem jest nasze "Ojcze nasz". Utrwalając się w adoracji i miłości synowskiej, ożywiana przez Ducha Świętego i złączona z Misterium Paschalnym Chrystusa, dochodzi ona do Ojca i otwiera przed nami Jego tkliwe serce. Jak Ojciec jest celem, tak Jezus Chrystus jest drogą modlitwy chrześcijańskiej. Łączy On modlitwę Kościoła ze swoją modlitwą. Każda modlitwa, począwszy od prostych i niewinnych słów dziecka do kontemplacji mistycznej, jest zanoszona w Jego imię. Jezus wstawia się za nami jako nasz Pośrednik i modlimy się do Niego jako do Boga. "(Jezus) modli się za nas jako nasz Kapłan; modli się w nas, bo jest Głową Ciała, którym jesteśmy, a modlimy się do Niego, bo jest naszym Bogiem" (św. Augustyn). Duch Święty uzdalnia nas do mówienia: Abba-Ojcze!, wstawia się za nami według planów Bożych oraz modli się w nas. Jednoczy On cały Kościół wokół jedynej modlitwy Chrystusa i kieruje ją do Ojca. On jest także podstawowym darem, o który powinniśmy prosić na modlitwie. W zależności od Chrystusa jedynego Pośrednika, także święci uczestniczą w naszej modlitwie: ich życie jest dla nas lekcją modlitwy i do nich zwracamy się z naszymi modlitwami. Uczą nas modlić się swoim przykładem i swoimi modlitwami. Uwielbiamy i prosimy Boga wraz z nimi w jednej komunii świętych. Prosząc o ich wstawiennictwo, uznajemy naszą niegodność osobistego stanięcia przed majestatem Bożym oraz potrzebę braci także w niebie. Wśród świętych wyjątkowe miejsce zajmuje Maryja Dziewica, Matka naszego Pana. Jest Ona wzorem modlitwy chrześcijańskiej, rozumianej jako słuchanie, kontemplacja, uwielbienie i wstawiennictwo. Towarzyszy Ona, jako Orantka doskonała, modlitwie Kościoła i do Niej kieruje się nasze uwielbienie i nasza prośba, by wstawiała się za nas grzeszników w naszych codziennych potrzebach, a także w godzinie śmierci. Chrześcijanin nie unika i nie może unikać aktów bezpośredniego, kochającego i poznającego spojrzenia na Boga. Także w swojej czci niezmierzonego, niedostępnego i niewypowiedzianego Trójjedynego Boga chrześcijanin nie ogranicza się do pełnego dystansu milczenia i szanującej bierności, ale mimo wszelkich trudności i ograniczeń próbuje nadawać Mu imię (imiona) oraz wypowiadać przed Nim to, jak w Niego wierzy, co czuje wobec Niego, w czym pokłada nadzieję, co przeżywa, czego pragnie i oczekuje, jak Go miłuje i jak chciałby Go miłować. W ten sposób zbliżamy się do Boga, nie zadowalając się tym, by tylko On na nas spoglądał, by sam troszczył się o nas i nasze potrzeby, by sam wnikał w tajniki naszego serca. Nasza święta służba modlitwy wyraża się w słowach, którymi zwracamy się do Boga. Korzystając ze wspaniałego daru mowy pragniemy słowami oddać Bogu chwałę w adoracji, uwielbieniu, dziękczynieniu i prośbie. Naszymi ubogimi słowami, które rodzą się z naszego "czynu serca" (Karl Rahner), otwieramy przestrzeń ducha, w którą Bóg może wlewać wspaniałość łask, a przez to wlanie dać naszym słowom nową zdolność adoracji, uwielbienia, dziękczynienia i proszenia. Słowa naszych modlitw mają ten właściwy głęboki sens, żeby błogosławieństwo, które spłynęło na świat ze słowa Bożego, jako rzeczywistość uświęcająca, przenikająca i uświęcająca całe życie ludzkie, uobecniało się w ciągle nowy sposób oraz stawało się widzialne i owocne w naszym życiu. Jako wierzący w konkretnego Boga i przeżywający konkretne sytuacje, zwracamy się więc do Boga konkretnymi słowami, których forma i treść zależy od wewnętrznych inspiracji stanów ducha, od naszych doświadczeń i przeżyć, od naszego poznania i wiary w Boga. Teksty modlitw, jakie tu zostały zebrane, mają za sobą potwierdzenie chrześcijańskiej tradycji modlitewnej, która sprawia, że posiadają one szczególną wartość i mogą być bardzo przydatne do ubogacenia naszych modlitw oraz do kształtowania formy i treści naszych słów, którymi zwracamy się do Trójjedynego Boga oraz Maryi, Matki Bożej, i świętych w różnych doświadczeniach naszego ducha oraz wielorakich sytuacjach naszej egzystencji. Powrót • Nasza oferta • Nowości • Najpopularniejsze • Szukaj O nas • Kontakt • Regulamin zakupów • Subskrypcja nowości • Karta stałego Klienta • Do pobrania Rachunek sumienia to spojrzenie na siebie w prawdzie - w świetle Bożej miłości. Rachunek sumienia jest pełnym miłości spotkaniem z Bogiem Sprawiedliwym, którego miłosiernym owocem jest głębokie nawrócenie dokonane w sakramencie spowiedzi świętej - sakramencie pojednania. To doświadczenie wielkości przebaczającego Boga, który się nie gniewa, ale wybacza. Rachunek sumienia to początek uzdrowienia duszy, to kolejna szansa na lepsze życie, wzmocnienie więzi między Bogiem, a człowiekiem. To czas, by powiedzieć Bogu z głęboką pokorą i dziecięcą ufnością - przepraszam. Ale rachunek sumienia to nie tylko szukanie w sobie słabości i grzechów, lecz także dostrzeganie ile dobra dokonało się we mnie i przeze mnie poprzez łaski (współpracę z Bożymi łaskami) od ostatniej spowiedzi świętej Jest to całościowe popatrzenie na swoje życie. To czas na przeanalizowanie swojego postępowania, weryfikacje myśli, uczuć, pragnień... To uświadomienie sobie jak wiele dobra otrzymuję od Boga i co z tym dobrem robię. Rachunek sumienia prowadzi do indywidualnej odpowiedzi człowieka na Jezusowe pytanie "czy miłujesz Mnie?" Rachunek sumienia można odprawiać za pomocą wielu utartych już schematów, ale zawsze zmierza on do uświadomienia sobie tego - co jeszcze oddala mnie od Dobrego Boga, co we mnie Go rani, gdzie osłabła moja czujność, w którym momencie zgasła oliwna lampa rozświetlająca Boża drogę, gdzie i dlaczego zabrakło silnej woli czuwania nad sobą? Rachunek sumienia winna poprzedzić pełna wiary, głęboka modlitwa do Ducha św., byśmy z pomocą Jego siedmiorakich darów potrafili odkrywać samych siebie, wejrzeć z odwagą w głąb swojej duszy nazywając po imieniu zło popełnione. Tu nie ma miejsca na wstyd, na rutynę, powierzchowność - jestem ja z bagażem skutków grzechu pierworodnego, ze swoją słabością, grzeszną naturą i jest Bóg czysty jak łza, który blaskiem swojej świętości przenika na wskroś każdą sekundę mojego życia. Nie jest przy tym despotycznym Sędzią, ale Ojcem Miłosierdzia. Modlitwa do Ducha Świętego przed rachunkiem sumienia Przyjdź Duchu Święty, Duchu światła i prawdy, który przenikasz tajemnice serca ludzkiego, przed którym nie ma nic skrytego; przyjdź i oświeć mój rozum, abym przypomniał sobie swoje grzechy i poznał ich złość. Przyjdź i skrusz moje serce, abym za te grzechy szczerze żałował, a wolę umocnij do powzięcia skutecznego postanowienia poprawy. Najświętsza Panno, święty Aniele Stróżu i wszyscy moi święci Patronowie, wyproście mi łaski potrzebne do poznania, czym obraziłem Najświętszego Boga. Amen. Rachunek sumienia można odprawiać w południe i wieczorem każdego dnia. Ta pobożna praktyka ułatwia życie, ponieważ nieustannie towarzyszy nam pamięć na Obecność Bożą. Jest to pełna miłości kontrola nad swoim postępowaniem i niejednokrotnie bardzo pomaga w unikaniu uległości grzechom ciężkim. Rachunek sumienia przed spowiedzią świętą winien być odprawiony w pewnym porządku. Najpierw powinien rozświetlić moje relacje z Bogiem, następnie z bliźnimi, a na końcu mój stosunek do samego siebie. Jak już zostało powiedziane możemy oprzeć się na 10 Przykazaniach Bożych, tzn. - obowiązki wobec Boga - oddawanie czci imionom świętym - poszanowanie dnia świętego - cześć i szacunek dla rodziców, przełożonych, starszych - obowiązki wobec życia i zdrowia - szacunek dla ciała - poszanowanie własności - mówienie prawdy - posłuszeństwo przykazaniom Kościoła Trzeba również zaznaczyć, że inaczej trochę będzie wyglądał rachunek sumienia ojca rodziny, matki, dziecka, staruszki, kapłana, pustelnika czy studenta. Wynika to z odmienności stylu życia. Zawsze jednak dotyczyć będzie tego samego - miłości wobec Boga i braku tej miłości. Dlatego zachęcam, by rachunek sumienia nie stał się rutynowym sięganiem po gotowe opracowania lecz był osobistym wejrzeniem w głąb swego serca, w obecności Pana. Bardzo pomocnym może okazać się tutaj Hymn o miłości św. Pawła (1 Kor. 13), poprzez który możemy uświadomić sobie co naprawdę w życiu jest ważne, a do czego ludzka natura tak naprawdę dąży. Wszystko wyjaśniają nam już pierwsze strofy hymnu: "gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał..... byłbym niczym", nawet ogromna wiedza bez miłości, czyni mnie niczym..., pytajmy się dalej: czy jestem cierpliwy - kiedy jestem niecierpliwy, dlaczego jestem niecierpliwy, itd. ..., czy zazdroszczę? Komu zazdroszczę?, czego zazdroszczę? Dlaczego zazdroszczę..., a co z gniewem, a co z pychą?..... i jeszcze bardzo, bardzo wiele niesie ze sobą treść hymnu... Hymn o miłości Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce. Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość. Rachunek sumienia jest pragnieniem woli na poprawę życia - dlatego wzbudzając szczery akt żalu - Duch św. sam podpowie jakich środków użyć, by dobrze był odprawiony. AKT ŻALU Boże mój, z całego serca żałuję za moje grzechy, ponieważ grzesząc zasłużyłem na Twoją karę. Boleję nad nimi, bo obraziłem Ciebie, nieskończenie dobrego i, ponad wszystko, godnego miłości. Postanawiam, że przy Twojej świętej pomocy nie obrażę Cię nigdy więcej i będę unikał wszelkich okazji do grzechu. Panie, łaski! Wybacz mi. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. Moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina. Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, aniołów, Świętych i was bracia i siostry, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego. Ach, żałuję za me złości Jedynie dla Twej miłości Bądź miłościw mnie grzesznemu, Do poprawy dążącemu. ---------------------- ------------------------------ Galeria foto Wybór najważniejszych modlitw ID Polecamy cudowne modlitwy dla każdego - 10 Wybór najważniejeszych modlitw do Bożego Miłosierdzia ...> + 14 Wybór modlitw świętej Siostry Faustyny Kowalskiej ...> + 5 Zbiór najważniejszych modlitw w Godzinie Miłosierdzia ...> + 5 Zbiór najważniejszych modlitw do Matki Bożej ...> + 7 Zbiór najważniejszych modlitw za naszych bliskich zmarłych ...> + ---> Wypełnij T E S T o kulcie Bożego Miłosierdzia i św. Faustynie <--- Akt Miłości Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję. Nad wszystko, co jest stworzone, boś Ty Dobro Nadziei Ufam Tobie, boś Ty wierny, Wszechmocny i miłosierny. Dasz mi grzechów odpuszczenie, łaskę i wieczne Wiary Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy Jedyny prawdziwy. Wierzę, coś objawił, Boże, Twe słowo mylić nie Żalu Ach, żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, dla Ciebie odpuszczam bliźniemu. Akty strzeliste to bardzo krótkie modlitwy, westchnienia, które warto odmawiać w jakiejkolwiek chwili dnia, nawet co godzinę. Akt wiary Wierzę w Ciebie, Boże żywy, W Trójcy jedyny, prawdziwy. Wierzę, coś objawił Boże, Twe słowo mylić nie może. Akt nadziei Ufam Tobie, boś Ty wierny, Wszechmocny i miłosierny. Dasz mi grzechów odpuszczenie, Łaskę i wieczne zbawienie. Akt miłości Boże, choć Cię nie pojmuję, Jednak nad wszystko miłuję. Nad wszystko, co jest stworzone, Boś Ty dobro nieskończone! Akt żalu Ach, żałuję za me złości, Jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, Do poprawy dążącemu. Panie Jezu Chryste, Synu Boga, Zbawicielu, zmiłuj się nade mną, grzesznym. Jezu cichy i pokornego Serca, uczyń serca nasze według serca Twego. Panie Jezu, zmiłuj się nad grzeszną duszą moją. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem. Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami. Najświętsze Serce Jezusa, zmiłuj się nad nami. Jezu cichy i pokornego Serca, uczyń serca nasze według Serca Twego. Panie, ratuj! Chroń mnie, Panie Boże. Boże, bądź ze mną. Panie, daj mi odczuć swoją obecność. Jezu, ufam Tobie. Jezu, kocham Ciebie. Panie, pomóż mi. Jezu, Ty się tym zajmij. O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy. fot. Zbigniew KrystyńskiArtykuł pochodzi ze strony Tygodnika Katolickiego to nie tylko rezygnować z pokarmów mięsnych w piątek i ograniczyć ilość słodyczy. Post to coś człowiek jest ciągle zabiegany, żyje w świecie informacji i wszechobecnej komercji. Bardzo trudno jest dziś mówić ludziom o poście, pokucie, zwłaszcza dla młodych są to praktyki przestarzałe, nienowoczesne. – Warto podkreślać nie tylko zdanie: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz”, ale: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. W tej drugiej formule jest wskazanie na ewangelizację. Czas pokuty i postu to okazja do ewangelizacji i przypomnienia o dawaniu chrześcijańskiego świadectwa w naszym codziennym zabieganiu. O Panu Bogu można świadczyć przez swoje dobre życie, będąc również człowiekiem bardzo aktywnym zawodowo – mówi w rozmowie z Niedzielą ks. Dariusz Nowak, teolog duchowości i proboszcz parafii św. Floriana w – znak przemijaniaCzas Wielkiego Postu i związanych z nim praktyk rozpoczynamy w Środę Popielcową. Człowiek przemija na tym świecie, ale zmierza ku Bogu. Popiół i proch przypominają nam o tym przemijaniu, a jednocześnie o pokorze. – Środa Popielcowa nazywana była Wstępną Środą, a to dlatego, że otwierała Wielki Post, pełen powagi i zadumy czas przygotowania do Wielkanocy. Warto też podkreślić, że od Środy Popielcowej do Niedzieli Palmowej jest dokładnie 40 dni okresu postu, podobnie jak w Kościele greckokatolickim. Oczywiście, to nawiązanie do 40 dni pobytu Jezusa na pustyni i 40 lat wędrówki narodu wybranego przez pustynię. Dla katolików i większości chrześcijan Wielki Tydzień stanowi osobny i szczególny w praktyki religijne czas postu. Środa Popielcowa jest pierwszym aktem pokutnym po tzw. czasie ostatków. Nie zawsze czas karnawału idzie w parze z Bożymi przykazaniami i Środa Popielcowa jest pewnym aktem ekspiacji i zadośćuczynienia – podkreśla ks. praktyk pokutnychSzczególne znaczenie dla duchowości człowieka zawsze miały i mają: post, jałmużna i modlitwa. – Oczywiście, ważną rolę odgrywa modlitwa. Warto znaleźć nie tylko czas na wyciszenie, ale także jakieś miejsce, które posłuży naszej rozmowie z Bogiem w ciszy. Nie chodzi bynajmniej o wielomówstwo, ale o wyrażenie naszych myśli, pragnień, potrzeb, a także o uwielbienie Boga. Trzeba starać się wypracować ciszę w sobie, odrzucić na pewien czas wszelki zewnętrzny hałas i pozostać z Bogiem sam na sam – wskazuje nasz rozmówca i dodaje: – Ważną rolę odgrywała też jałmużna. Ona miała niejako przykrywać wszystkie grzechy człowieka. Była też konkretną pomocą dla biednych i i postDzisiejszy człowiek żyje bardzo aktywnie i jeśli uda mu się jakoś tę aktywność ograniczyć, to już będzie to dla niego jakaś forma pokuty. – Szukajmy chwili wyciszenia, na ile jest to możliwe. Dla kogoś, kto bardzo dużo pracuje, bardzo ważna jest modlitwa wieczorna, czas na rozmowę z Bogiem, na zastanowienie się również nad swoim życiem. W przeżywaniu czasu postnego może nam pomóc lektura Pisma Świętego, lektura duchowa – radzi ks. Nowak.– Czas postu to nie tylko praktyki zewnętrzne, ale to przede wszystkim okazja do pogłębienia więzi duchowej z Bogiem – wyjaśnia kapłan. – Mówimy tu konkretnie o oblubieńczej miłości. Poszczę nie tylko dla zewnętrznych praktyk czy mojego dobrego samopoczucia, ale czynię to z miłości do Boga. Przede wszystkim ważny jest sakrament pokuty i pojednania. Myślę, że trzeba ciągle przypominać o warunkach dobrej spowiedzi, aby ten sakrament był dobrze Nowak podpowiada, że ciekawą formą na czas postu jest także wybór konkretnego patrona. – Może warto sięgnąć po biografię albo pisma naszego świętego patrona i z nim przeżyć czas Wielkiego Postu – wielu ludzi post oznacza także walkę duchową z własnymi grzechami, słabościami. – Jest to okazja do podjęcia walki z tym, od czego jesteśmy uzależnieni, a to nie tylko alkohol czy palenie papierosów, ale dla bardzo wielu, szczególnie młodych ludzi – uzależnienie od internetu, gier komputerowych, różnych aplikacji – przypomina kapłan i dodaje, że bardzo ważne jest uczestnictwo w nabożeństwach Drogi Krzyżowej czy Gorzkich żali. – Warto również rozważyć każdego dnia Wielkiego Postu choćby jedną tajemnicę z Męki Zbawiciela i np. przez tajemnicę dźwigania krzyża spojrzeć na nasz codzienny trud – dodaje strzeliste– Bardzo cenną praktyką jest odmawianie aktów wiary, nadziei, miłości i żalu. Warto też powrócić do praktyki tzw. aktów strzelistych, czyli krótkich westchnień modlitewnych, np.: „Zmiłuj się nade mną, Boże”, „Jezu, ufam Tobie”. W konkrecie naszego życia odnoszą one naszą myśl do Boga – zachęca ks. Wielkim Poście chodzi bardziej o pokój serca i więź z Bogiem, która daje nam prawdziwy pokój i ks. Mariusz Frukacz, zdjęćŚroda Popielcowa, r. fot. Zbigniew Krystyński

akty strzeliste wiary nadziei miłości żalu